پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر رضایت شغلی معلمان بر انگیزش دانش آموزان انجام گرفت. روش اجرای پژوهش کمی و از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر دوره ابتدایی و معلمان آنان بودند که حجم نمونه شامل 400 دانش آموز دختر دوره ابتدایی و 20 معلم دوره دوم ابتدایی دخترانه بود. روش نمونه گیری پژوهش از نوع خو شه ای بود. ابزارهای پژوهش پرسشنامه انگیزش درونی ریان و کانل ) 1985 (، پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت کندال و هیولین ) 1969 ( بود. نتایج پژوهش نشان داد که بین رضایت شغلی معلمان و انگیزش درونی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و رضایت شغلی می تواند با توجه به تاثیری که در کیفیت تدریس معلم ایفا میکند باعث افزایش انگیزش تحصتیلی دانش آموزان شود.
