هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیش بینی کننده ی استرس ادراک شده در بروز نوموفوبیا است. روش تحقیق حا ضر همبستگی با طرح رگرسیون بود. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان مدارس کرج بودند که از میان آنان نمونه ای شامل 265 نفر از به صورت در دستترس انتخاش شدند. فرآیند نمونه گیری به صورت فراخوان در فضای مجازی انجام شد و گزارش ویژگیهای جمعیت شناختی، شاخص های توصیفی، ماتریس همبستگی متغیرهای پژوهش و رگرسیون به روش همزمان بررسی شد. نتایج همبستگی نشان داد که ادارک منفی از تنیدگی با نوموفوبیا و ادراک مثبت از تنیدگی با نوموفوبیا رابطه ی معکوس دارد. نتیجه گیری این پژوهش را با نگاه به یافته ها میتوان چنین گفت که یکی از آثار مخرش استفاده ی بی رویه از گوشی هوشمند پدیده ای به نام نوموفوبیاست که بیانگر هراس از نبود تلفن همراه است. کسانی که دچار نوموفوبیا هستتند زمانی که از دسترسی به تلفن همراه محروم می مانند تنش و اضطراش را تجربه میکنند. استرس ادراک شده در دانش آموزان میتواند نقش پیش بینی کننده برای نوموفوبیا را بازی کند.
