اختلال اضطراب جدایی شایعترین اختلال اضطرابی دوران کودکی است. شواهد پژوهشی نشان می دهد که اضطراب جدایی بیشتر حاصل ساختار ناسالم خانواده و نحوه ی ارتباط نامطلوب والدین با کودک است. بنابراین پژوهش حاضر به روش همبستگی و با هدف پیش بینی اضطراب جدایی بر اساس رابطه ی والد-کودک در دانش آموزان انجام شده است. جامعه ی آماری این پژوهش تمامی دانش آموزان پایه ی اول شهر ملایر و والدین آنها در سال تحصیلی -1402 1401 بودند. از میان آنها تعداد 210 نفر با علائم اختلال اضطراب جدایی از طریق روش نمونه گیری هدفمند و با استفاده ان پرسشنامه ی غربالگری اضطراب جدایی و مصاحبه ی بالینی ساختاریافته انتخاب شدند. داده ها با استفاده ان پرسشنامه ی غربالگری اضطراب جدایی و پرسشنامه ی رابطه ی والد-کودک جمع آوری و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین رابطه ی والد-کودک و اضطراب جدایی رابطه ای مثبت و معنادار وجود دارد و رابطه ی والد-کودک سهم معناداری در تبیین واریانس مربوط به علائم اضطراب جدایی دارد. بر اساس این یافته ها، به نظر می رسد که روابط والد-کودک در سبب شناسی و درمان کودکان با علائم اضطراب جدایی اهمیت زیادی دارد. بنابراین، پیشنهاد می شود که برای کاهش علائم اضطرابی در کودکان بر بهبود روابط والد- کودک و آموزش مهارتهای فرزندپروری صحیح در قالب برنامه های آموزش خانواده تمرکز شود.
