حسین محققی

هدف: هدف پژوهش حاضر پیش بینی سرزندگی تحصیلی بر اساس امید به زندگی، شادکامی و معنا در دانش آموزان دختر دوره متوسطه بود. روش کار: روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر همدان بود که نمونه آماری به حجم 370 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد. برای گردآوری داده ها از مقیاس های سرزندگی تحصیلی (حسین چاری و دهقانی زاده، 1391)، امید به زندگی (حلاجیان، 1389)، معنای زندگی (استگر و همکاران، 2006) و شادکامی آکسفورد (آرگایل و همکاران، 1989) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار Spss-22 استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد اثر امید به زندگی (β = 0.03, p <0.01),، شادکامی (β = 0.07, p <0.01)و معنا (β = 0.01, p <0.01)بر سرزندگی تحصیلی مثبت و معنادار بود. طبق یافته های پژوهش امید به زندگی، معنا و شادکامی بر سرزندگی اثر مثبتی دارند. با توجه به اینکه این متغیرها از سازه های مثبت روانشناسی هستند و می توانند در محیط تحصیلی شادابی و نشاط ایجاد کنند از این رو توان اثرگذاری بر سرزندگی تحصیلی را دارند. نتیجه گیری: شادکامی و سرزندگی از متغیرهای مرتبط و نزدیک به هم هستند، افرادی که شادکام و خرسند هستند، در زمینه های مختلف کاری و تحصیلی با انرژی و انگیزه تلاش می کنند و کمتر دچار سستی و تنبلی می شوند، دانش آموزانی که شادکامی بالایی دارند، این شادکامی تا حدود زیادی متاثر از رضایت تحصیلی آنان است، رضایت تحصیلی هم موجب تلاش بیشتر و علاقمندی برای انجام تکالیف تحصیلی می گردد.