حسین محققی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر اصلاح تصور بدنی با رویکرد شناختی-رفتاری بر طرحواره شرم و نقص و خودپنداره جسمانی دختران مصرف کننده وافر لوازم آرایشی بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل دانشجویان دختر 20 تا 25 سال ساکن اصفهان بود. نمونه آماری شامل 30 دانشجوی دختر 20 تا 25 سال انتخاب شد و به صورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل) 15 نفره قرار گرفتند. پس از اجرای پیش آزمون ها، پروتکل هشت جلسه ای شناختی-رفتاری و اجرای پس آزمون انجام شد و داده ها با استفاده از پرسشنامه های: فرم بلند طرحواره ناسازگار یانگ(1990) و خودپنداره جسمانی راجرز(1983). پرسشنامه استفاده از لوازم آرایشی(1399) و تصویربدنی مارش(1996) به دست آمد. داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. که یافته های حاصل از تحلیل داده ها، نتایج نشان داد درمان شناختی-رفتاری استفاده از لوازم آرایشی (01/0p ، 93/8 =F) را کاهش داد و همچنین تصویربدنی دختران را اصلاح کرد، همچنین این درمان طرحواره شرم و نقص(01/0 p<، 26/10 = F) را تعدیل کرد و خودپنداره جسمانی شرکت کننده ها در پژوهش (01/0 p<، 95/18 = F) را افزایش داد. همچنین درمان شناختی رفتاری باعث تغییرتصویربدنی از منفی به مثبت شد(05/0P>). بنابراین رویکرد شناختی-رفتاری بر طرحواره شرم و نقص، خودپنداره جسمانی و همچنین تصویر بدنی تاثیر داشت. پس این روش درمانی می تواند بر روی دختران اجرا شود تا باعث بالا رفتن سلامت روانی و کاهش آسیب های روانشناختی ناشی از تصویربدنی منفی شود و میزان استفاده از لوازم آرایشی در دختران را کم کند.