در طول دو دهه اخیر محققان زیادی به بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای مختلف بر بهبود عملکرد تحصیلی، مشکلات رفتاری و ارتباطی دانش آموزان دیرآموز در قالب تحقیقات آزمایشی یا نیمه آزمایشی و همبستگی پرداخته اند که نتایج متفاوتی به دست آمده است، بنابراین لزوم استفاده از پژوهش فراتحلیل جهت ارائه نتیجه کلی احساس می شود. این پژوهش با بهره گیری از روش فراتحلیل به ترکیب نتایج کمی حاصل از پژوهش های مختلف در مورد تاثیر راهبردهای گوناگون بر بهبود عملکرد تحصیلی، مشکلات رفتاری و ارتباطی دانش آموزان دیرآموز پرداخت. جهت نیل به این هدف از یافته های عددی پژوهش های مختلفی که در طی دو دهه گذشته در این زمینه انجام شده است استفاده شد. مطالعاتی که در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند از پایان نامه ها وطرح های تحقیقاتی دانشگاه ها و مراکز مختلف پژوهشی شامل دانشگاه های شهید رجایی، شهید بهشتی، خوارزمی، تهران، الزهرا (س)، علامه طباطبایی، تربیت مدرس، شهید چمران اهواز، شیراز، اصفهان، تبریز و پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش، دانشگاه علوم بهزیستی تهران و بانک های اطلاعاتی داخلیشامل مرکز اطلاعات و مدارک علمی ایران (Irandoc)، جهاد دانشگاهی کشور(SID)، بانک مجلات ایران (Magiran)، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی(Noormags) و پایگاه مطالعات علوم انسانی (ensani.ir) و بانک های اطلاعاتی انگلیسی معتبر مانندISC,ISI ، Scopus بودند. نتایج نشان داد که آموزش برنامه حرکتی بر عملکرد یادگیری، آموزش مهارت های اجتماعی بر بهبود مهارت های اجتماعی-رفتاری و عملکرد تحصیلی و آموزش کارکردهای اجتماعی بر بهبود یادگیری دانش آموزان دیرآموز تاثیر مثبت و معنی داری دارد. نتایج این پژوهش نشان می دهد می توان با آموزش برنامه حرکتی، مهارت های اجتماعی و کارکردهای اجتماعی عملکرد یادگیری و تحصیلی، مهارت های اجتماعی-رفتاری و یادگیری را در دانش آموزان دیرآموز بهبود بخشید.
