پژوهش حاضر به منظور تبیین میزان انگیزش درونی دانش آموزان بر اساس سرشت خلقی و رضایت شغلی معلمان انجام گرفت. روش اجرای پژوهش کمی و از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی و معلمان آنان بودند که حجم نمونه شامل 400 دانش آموز دختر دوره دوم ابتدایی و 20 معلم دوره دوم ابتدایی دخترانه می باشد. از روش نمونه گیری خوشه ای نمونه ها انتخاب شده اند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه انگیزش درونی ریان و کانل (1985)، پرسشنامه رضایت شغلی اسمیت کندال و هیولین (1969) و پرسشنامه سرشت آکیسکال و همکارانش (1987) بود. نتایج پژوهش نشان داد که رضایت شغلی می تواند 4 درصد از تغییرات متغیر انگیزش درونی دانش آموزان را تبیین کند. همچنین نتایج نشان داد که بین سرشت افسرده، سرشت هیپرتایمیکت، سرشت تحریک پذیری، سرشت مضطرب معلمان با انگیزش درونی دانش آموزان رابطه معناداری وجود ندارد. بین رضایت شغلی معلمان و انگیزش درونی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد همچنین نتایج نشان داد بین سرشت ادواری خویی معلمان و انگیزش درونی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد.
