هدف از این مقاله، واکاوی جایگاه ذهن آگاهی به عنوان یکی از منابع و ابزار های مهم در بحث بهزیستی-روانشناختی است. این پژوهش به روش کتابخانه ای انجام شده است. برای سال ها دانشمندان از اینکه چه چیزی شادی و بهزیستی روانشناختی را تولید می کند در تعجب بودند. بهزیستی روانشناختی را می توان یک مفهوم چند مؤلفه ای دانست که از این قرار می باشد: پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری، تسلط بر محیط، زندگی هدفمند و رشد فردی. ذهن آگاهی یکی از مفاهیم مرتبط با بهزیستی روانشناختی می باشد که به معنای توجه کردن به طریق خاص، معطوف به هدف، در زمان حال و بدون داوری است. نتایج نشان می دهد که ذهن-آگاهی یک منبع قابل توجه برای ارائۀ حمایت و پشتیبانی از بهزیستی روانشناختی جامعه است که بسیاری از سنت های فلسفی، عرفانی و روانی بر اهمیت کیفیت آن در نگهداری و افزایش بهزیستی روانشناختی تأکید کرده-اند.
