این پژوهش با هدف تدوین یک مدل برای نقش قدرت تحمل ابهام در رابطه بین خلاقیت و تجربه شیفتگی در دانشجویان دانشگاه بوعلی انجام پذیرفت. جامعه آماری این مطالعه شامل دانشجویان کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا به تعداد 7529 بود. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی به تعداد 367 نفر از دانشکده ها بود. حجم نمونه دختران 202 نفر و حجم نمونه پسران 165 نفربود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود.برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه های شیفتگی سیکزنت میهالی،خلاقیت عابدی و قدرت تحمل ابهام مک دونالد استفاده شد.نتایج با استفاده از رگرسیون چندگانه و روش تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA)، مورد ارزیابی قرار گرفت. برای بررسی نیکویی برازش مدل از برنامه برازاندن مدل استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تجربه شیفتگی و خلاقیت و مؤلفه های آن ، بین قدرت تحمل ابهام و خلاقیت و مؤلفه های آن ، بین تجربه شیفتگی و قدرت تحمل ابهام در دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود داشته است. بین قدرت تحمل ابهام، خلاقیت و تجربه شیفتگی دانشجویان دانشکده ها نیز تفاوت وجود داشته است. نمرات تجربه شیفتگی و قدرت تحمل ابهام و خلاقیت در دانشجویان هنر بیشترین رتبه را داشت. کمترین رتبه برای متغیر تجربه شیفتگی در دانشجویان دانشکده کشاورزی، برای متغیر قدرت تحمل ابهام و خلاقیت در دانشجویان دانشکده اقتصاد گزارش شد. رابطه بین تجربه شیفتگی و مولفه های خلاقیت یک بار به صورت مستقیم و یک بار به صورت غیر مستقیم و با میانجی گری قدرت تحمل ابهام مورد بررسی قرار گرفت. اثر مستقیم و غیر مستقیم تجربه شیفتگی بر مولفه های خلاقیت معنادار شد. مدل نقش قدرت ابهام در رابطه بین خلاقیت و تجربه شیفتگی برازش مطلوبی داشت. بنابراین قدرت ابهام موجب کاهش تاثیر تجربه شیفتگی بر خلاقیت می شود.
