امروزه در بین خانواده های ایرانی بحث طلاق به یک معظل جدی تبدیل شده است و شروع طلاق با تعارض های زناشویی در بین زوجین استارت خورده و در پایان به آن منتج می شود. بنابراین، شناسایی علل تعارض های زوجین یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. این پژوهش با هدف برسی رابطه بین سبک های دلبستگی، طرح واره های ذهنی و مهارت های ارتباطی با تعارضات زناشویی زوج های در آستانه طلاق انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری همه زوج های مراجعه کننده به دادگاه خانواده شهرستان همدان در سال 1392-1393 بودند. گروه نمونه شامل 35 زوج بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های سبک دلبستگی بزرگسالان هازن و شیور (1978)، طرح واره های ناسازگار اولیه یانگ (1990)، مهارت ارتباطی جرابک(2004) و تعارض زناشوئی ثنایی(1387) بود. نتایج نشان داد بین تعارضات زناشویی با سبک های اجتنابی و دوسوگرا رابطه ی مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین، بین تعارضات زناشویی با سبک های اجتنابی و دوسوگرا رابطه ی مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین تعارضات زناشویی با طرح واره های ناسازگار اولیه زوجین و همه ی مقیاس های آن رابطه ی مثبت و معنادار وجود دارد. بین تعارضات زناشویی و مهارت های ارتباطی و خرده مقیاس آن یعنی بینش و مهارت هشناختی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت سبک های دلبستگی، طرح واره های ناسازگار اولیه و مهارت های ارتباطی سهم قابل توجهی درپیش بینی تعارضات زناشویی دارند.
