واکنش تابعی یکی از عوامل ضروری در انتخاب دشمنان طبیعی آفات در برنامه های کنترل بیولوژیک بوده و از جمله مهم-ترین برهمکنش های دشمنان طبیعی با طعمه یا میزبان هاست. سن شکارگر Orius albidipennis (Reuter) گونه ی مهم و فراوان خانواده Anthocoridae، از شکارگرهای با اهمیت حشراتی نظیر تریپس ها، شته ها، سفیدبالک ها و نیز کنه های تارتن به شمار می رود. در پژوهش حاضر پاسخ این شکارگر در برابر پوره های دو روزه ی دو گونه شکار، کنه تارتن دولکه ای، Tetranychus urticae (Koch) و شته ی جالیز،Aphis gossypii (Glover) از طریق واکنش تابعی مورد ارزیابی قرار گرفت. آزمایش ها با ماده های شکارگر روی دیسک برگی خیار و در شرایط دمایی Cº1±25، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. در این آزمایش طعمه ها ی مذکور در تراکم های 5، 10، 20، 30، 40 و 50 عدد در 10 تکرار در اختیار شکارگر قرار داده شدند. نتایج رگرسیون لوجیستیک نشان داد واکنش تابعی سن شکارگر O. albidipennis در برابر هر دو نوع شکار از نوع سوم است. فراسنجه b- که نرخ حمله را با تراکم اولیه طعمه مرتبط می نماید (a=bN0)- با استفاده از مدل راجرز برای کنه ی تارتن و شته ی جالیز به ترتیب 00096/0± 0065/0 و 0004/0± 0046/0 بر ساعت برآورد گردید که از نظر آماری دارای اختلاف معنی داری بودند. زمان دستیابی سن شکارگر نیز در مورد کنه تارتن و شته جالیز به ترتیب029/0± 646/0 و022/0± 625/0 ساعت محاسبه شد. این تحقیق به عنوان یکی از گام های ارزیابی سن شکارگرO. albidipennis به عنوان یک عامل بیولوژیک نشان دهنده پتانسیل این شکارگر برای کنترل بیولوژیک کنه تارتن دولکه ای و شته جالیز است.
