تجویز مداخلات درمانی و عملکردی و پیش بینی اثر این مداخلات ، همواره بخش مهمی از دانش بیومکانیک بوده است. تلاش های فراوان صورت گرفته در این زمینه همیشه با چالش اساسی تفاوت های فردی و گستره ی وسیع پاسخ افراد به مداخلات روبرو بوده است. شاید بتوان عامل اصلی این تفاوت ها را پیچیدگی های مکانیکی موجود در بدن انسان تلقی نمود . به نظرمی رسد که نظریه ی گروه های عملکردی با دسته بندی افراد در گروه های معدود تحت عنوان گروه های عملکردی ، دشواری ها و پیچیدگی های بر شمرده شده ناشی از تفاوت های فردی را به نحو چشمگیری کاهش خواهد داد. جهت تعیین گروه های عملکردی ، به کار گیری روش های نوین داده کاوی یکی از نیازهای اساسی است. پژوهش حاضر بر آن است تا با به کارگیری داده های الکترومایوگرافی وبا روش کلاسبندی SVM )ماشین بردار پشتیبان ( و PCA )آنالیز مولفه اصلی ( برای انواع ساختارپا ،گروه های عملکردی را تعیین نماید. در پژوهش حاضرداده های الکترومایوگرافی عضلات درشت نی قدامی، نعلی، دوقلوی داخلی، دوقلوی خارجی ، دوسررانی،پهن خارجی ونازک نی بلند، 27 نفر از دوندگان مرد مبتدی در مرحله ،جذب،پروپالژن و پیش فعالیت ثبت گردید. برای انجام کلاسبندی داده ها و پیش بینی گروه های عملکردی از روش دسته بندی با نظارت ماشین بردار پشتیبان استفاده شد. کلاسبندی SVM با هفت 67 % صحت پیش بینی به دست آمد همچنین با / 22 % و در فاز پروپالژن با 2 / متغیردر فاز جذب با 80 % و در فاز پیش فعالیت با 0 کلاسبندی SVM 69 % به دست آمدکه بهترین درصد پیش بینی بود. گروه های عملکردی با صحت / با 70 متغیر،صحت پیش بینی 0 %90 شناسایی شدند .با توجه به نتایج پژوهش حاضر با استفاده از متغیرهای الکترومایوگرافی در حین دویدن و روش های نوین داده 69 %درصد کلاس بندی شد . نتایج مطالعه / کاوی ، ساختار آناتومیکی پا در حالت دینامیک در سه گروه صاف ، گود و نرمال با صحت 0 حاضر نشان می دهد که دسته بندی بر اساس داده های استاتیک نمی تواند پیش بینی دقیقی از رفتار دینامیک افراد داشته باشد . به نظر می رسد که طبقه بندی بر اساس پارامترهای دینامیک برای دسته بندی پا در حالت مکانیکی مناسب تر باشد.
