مقدمه: مطالعه سینرژی عضلانی روشی نوین جهت بررسی عملکرد سیستم کنترلی بدن انسان است. روشهای ریاضیاتی مختلفی جهت استخراج سینرژی عضلانی از داده های الکترومایوگرافی بکار میرود و این عامل میتواند باعث خروجی های متفاوت در سینرژی های عضلانی شود. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی سینرژی های عضلانی با استفاده از چهار روش مختلف استخراج سینرژی حین دویدن بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 12 دونده مبتدی مرد شرکت کردند. فعالیت الکترومایوگرافی عضلات دوقلو، نعلی، درشتنئی قدامی، راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی، نیم وتری و دوسر رانی طی دویدن روی تردمیل ثبت شد. جهت استخراج سینرژی عضلانی از روش های الگوریتم تجزیه ماتریس نامنفی، آنالیز قدر مطلق مولفه اصلی، آنالیز مولفه های مستقل و آنالیز عاملی استفاده شد. از روش آماری همبستگی پیرسون جهت میزان شباهت الگوهای استخراج شده و از آنالیز واریانس با اندازه گیری تکراری برای مقایسه وزن نسبی عضلات استفاده شد. نتایج: الگوهای سینرژی عضلانی با استفاده از روشهای مختلف استخراج، شباهت کم تا بالا را نشان دادند. زمان فعال سازی سینرژی عضلانی و نقاط پیک سینرژی ها متفاوت بود. وزن نسبی عضلات پهن داخلی، پهن خارجی و دوقلو به شکل معنی داری متفاوت بود. تعداد چهار سینرژی عضلانی توسط روش شمول واریانس از داده های الکترومایوگرافی بدست آمد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، روش های مختلف در استخراج سینرژی عضلانی می تواند در تعداد سینرژی استخراج شده، الگوی سینرژی ها و وزن نسبی عضلات، زمان فعال شدن سینرژی ها و پیک سینرژی تاثیر زیادی داشته باشد و در نتیجه باعث ایجاد تفسیر متفاوت در مطالعات شود.
