تمامی مطالعات ذکر شده بر ریسک های مختلف مواجهه با صدا صحه گذاشته اند، اما الگوی ارتباطی فراگیری که روند تاثیر عوامل(استرسور) را با استرس ها و استرین های ایجاد شده شامل اثرات شنیداری و غیر شنیداری فیزیولوژیک و سایکو-فیزیولوژیک با ارائه یک مدل قابل تعمیم نشان دهد، در دست نیست. لذا، تدوین و ارائه یک روش تجربی بهینه که بتواند ریسک مواجهه شاغلین با صدا را با در نظر گرفتن پتانسیل های خطر در محیطهای صنعتی تخمین زده و در مقایسه با روشهای سنجش کمی، ارزیابی دقیقتری ارائه نماید، لازم و ضروری به نظر می رسید. این پژوهش با هدف تدوین و ارائه روش تجربی جهت برآورد ریسک مواجهه با صدا در محیطهای صنعتی بسته با بهکارگیری تکنیک های هوش مصنوعی و آماری انجام گردید.
