در این پروژه یک مطالعه تئوری بر روی ساختار حلقه های چهار عضوی شامل عناصر گروه های 13 و 15 با فرمول کلی E2M2R8 (E = B, Al, Ga, In, Tl; M = N, P, As, Sb, Bi) صورت گرفته است. ابتدا پایداری دو ایزومر ساختاری [H2EMH2]2 و H4E2M2H4 این ترکیبات در سطح تئوری M06/def2-TZVP مطالعه شد. نتایج نشان می دهد که ایزومر [H2EMH2]2 از ایزومر H4E2M2H4 پایدارتر می باشد. همچنین در ساختار بیشتر ترکیبات [H2EMH2]2 حلقه چهار عضوی مسطح می باشد، در حالی که در ایزومر H4E2M2H4 حلقه چهار عضوی پیچش شدیدی دارد. با افزایش عدد اتمی عناصر گروه های 13 و 15 اختلاف پایداری میان دو ایزومر کاهش می یابد به طوری که در ترکیب Tl2Bi2H8 ایزومر H4E2M2H4 پایدارتر می باشد. کلیه ترکیبات [H2EMH2]2 با استفاده از روش های M06, M06-2X, B3LYP و MP2 با سری پایه def2-TZVP بهینه سازی شد. همچنین فرکانس و آنالیزهای NBO و اوربیتال مولکولی آن ها در سطوح تئوری ذکر شده در بالا محاسبه گردید. در ادامه اثر استخلاف های فلوئور و متیل بر روی ساختار ترکیبات [H2EMH2]2 مطالعه شد. همچنین با استفاده از مطالعات تئوری در سطح تئوری B3LYP/def2-TZVP و یک روش توسعه یافته جدید آنتالپی استاندارد تشکیل (ΔHf˚) برای کلیه ترکیبات [H2EMH2]2 محاسبه گردید.