حسین جهانیان نجف آبادی

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت و ساز و پودر ریشه زنجبیل در جیره بر عملکرد مرغ های تخمگذار انجام شد. تعداد 144 قطعه مرغ تخمگذار سویه های- لاین 36-W در سن 52 هفتگی در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×3 با طرح پایه کاملا تصادفی به 9 تیمار و هر تیمار شامل 4 تکرار و هر تکرار دارای 4 قطعه مرغ تخمگذار در یک دوره آزمایشی به مدت 8 هفته، اختصاص داده شدند. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطح انرژی قابل سوخت و ساز (2875، 2950 و 3025 کیلوکالری در کیلوگرم) و سطح پودر ریشه زنجبیل (صفر، 5/0 و 1 درصد) در جیره بودند. میانگین مصرف خوراک روزانه، وزن تخم مرغ، درصد تولید تخم مرغ، توده تخم مرغ، ضریب تبدیل غذایی و درصد تخم مرغ های شکسته، لمبه (بدون پوسته) و کثیف اندازه گیری شدند. نتایج این مطالعه نشان دادند که در کل دوره آزمایش، میانگین مصرف خوراک روزانه مرغ های تغذیه شده با جیره جاوی 2875 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز و 5/0 درصد پودر ریشه زنجبیل بطور معنی داری (05/0P<) بیشتر از مرغ های تغذیه شده با جیره های حاوی 2950 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز و 5/0 و 1 درصد پودر ریشه زنجبیل و مرغ های تغذیه شده با جیره حاوی 3025 کیلوکالری در کیلوگرم انرژی قابل سوخت و ساز بدون پودر ریشه زنجبیل بود. اثر تیمارهای آزمایشی بر وزن تخم مرغ، درصد تولید تخم مرغ، توده تخم مرغ، ضریب تبدیل غذایی و همچنین درصد تخم مرغ های شکسته، لمبه و کثیف معنی دار نبود (05/0P>).