گذار باروری پدیده ای مشهود در بسیاری از کشورهای جهان درحال توسعه است. اگرچه پیش بینی چگونگی آهنگ کاهش باروری غیرممکن است، اما تجربه های قبلی نشان می دهد که، برخلاف گذارهای تاریخیِ باروری در اروپا، با آغاز گذار باروری در دوران مدرن، کاهش باروری بسیار سریع اتفاق می افتد. تجربه ی گذار باروری در ایران گواه روشنی بر این ادعا است. بونگارت و هاجسون نشان دادند که کل فرآیند گذار باروری در ایران 11 سال به طول انجامیده است. حال، پرسش این است: چگونه می توان زمان، مکان، بسترها و شرایط گذار باروری را تبیین کرد؟ تبیین های مختلفی در این زمینه ارائه شده که خارج از حوصله ی این مقدمه ی کوتاه و در واقع، موضوع کتابی است که پیش روی شما است. نویسندگان با تمرکز بر گذار باروریِ جهان درحال توسعه به بررسی تغییرات در روندهای باروری، تعیین کننده ها و پیامدهای این روندها و بحث های صورت گرفته پیرامون آن ها در طول هفتاد سال گذشته از 1950 تا 2020 پرداخته اند. آن ها پرسش هایی را مطرح کرده و ضمن ارائه ی پاسخ های تجربی برای همه ی این پرسش ها، به تبیین نظری پدیده ی گذار باروری پرداخته و اختلاف نظرها و مناقشه های پیرامون این پدیده را به بحث گذاشته اند.
