مقدمه: منشأ ویروس کرونا از چین (شهر اوهان) شروع شد و به تدریج در سراسر جهان گسترش یافت. ایران به دلیل شرایط خاص خود یکی از کشورهایی است که بیشترین آسیب را از بیماری کرونا داشته است. کشورهای توسعه یافته به دلیل امکانات گسترده تر، توانایی بیشتری برای غربالگری و تشخیص بیماری کرونا ویروس دارند، از آنجا که همه گیری کرونا باعث تغییرات زیادی در مرگ ومیر شده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر همه گیر بیماری کرونا بر الگوهای مرگ ومیر انجام شده است. مواد و روش ها: داده های آماری مرگ ومیر از سال 1394 تا 1399 به صورت روزانه بر حسب سن، جنس و علت مرگ از معاونت بهداشتی استان همدان اخذ شد. مقادیر مورد انتظار برای سال 1399 با استفاده از رگرسیون خطی برآورد شد، هموارسازی داده ها به روش نمایی با آلفا 0.1 انجام گرفت و از Stata نسخه 16 برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده گردید. یافته ها: کل مرگ ومیرهای اضافی در سال 1399، 2954 نفر با فاصله اطمینان %95 (10664-10500) گزارش شد. گروه سنی 85+ بالاترین تعداد مرگ ومیر اضافی را با 601 مرگ با فاصله اطمینان %95 (2520-2447) داشته است. مرگ ومیر اضافی برای علت مرگ ناشی از بیماری عروق مغزی 242 مورد با فاصله اطمینان %95 (1095-1039) گزارش شده است که رتبه اول را در بین سایر علل مرگ ومیر دارد. میزان مرگ ومیر اضافی در مردان 1612با فاصله اطمینان %95 (6106-6016) و در زنان 1342 مورد با فاصله اطمینان %95 (4566-4476) گزارش شده است. نتیجه گیری: وجود تعداد زیادی مرگ ومیر اضافی تا سال 1399 نشان می دهد که اپیدمی کرونا برخی از علل اصلی مرگ ومیر را افزایش داده و برخی دیگر را کاهش داده است. این افزایش در مرگ ومیر اضافی در گروه های سنی بالاتر و همچنین در مردان بیشتر مشاهده می شود.