مطالعه ی باروری در ایران نشان می دهد که طیّ سه دهه ی اخیر سطح باروری کاهش قابل توجّهی داشته است. کاهش سریع باروری در ایران در مناطق مختلف جغرافیایی و برای همه ی زیرگروه های اجتماعی و جمعیّتی صورت گرفته است. فرآیند گذار باروری در ایران متناسب با تحوّلاتی بوده است که در ابعاد مختلف اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی به وقوع پیوسته و به تغییراتی در ایستارهای مرتبط با ازدواج و فرزندآوری و در نهایت ایده آل ها و رفتارهای باروری منجر شده است. هدف از این تحقیق بررسی شکاف در رفتار و ایده آل های باروری زنان در زمان ازدواج و بررسی و تعیین کننده های آن در میان زنان ازدواج کرده ی 49 -35 ساله ی شهر قروه است. داده ها از طریق پیمایشی که در طول ماه های شهریور و مهر 1394 در شهر قروه صورت گرفت گردآوری شد. مطالعه به صورت مقطعی و در میان نمونه ای با حجم 300 زن واجد شرایط بررسی صورت گرفت. تکنیک گردآوری داده ها پرسشنامه ی ساخت یافته بود. یافته ها حاکی از شکاف در رفتار و ایده آل های باروری زنان در زمان ازدواج و تحقیق میباشد. نتایج همچنین نشان داد که استقلال زنان در خانواده تأثیر تعیینکننده و معنیداری بر شکاف میان رفتار و ایده آل های باروری در زمان ازدواج داشته است. علاوه بر این، سن در اوّلین ازدواج و هزینهها و منافع فرزندان نیز تأثیر تعیینکنندهای بر شکاف در رفتار و ایده آل های باروری زنان در زمان پیمایش داشتهاند. بر پایهی نتایج این بررسی، هرگونه سیاستگذاری در زمینهی رفتارهای تولید مثل زنان باید با در نظر گرفتن نگرشها، ایدهآلها و تمایلات فرزندآوری آنها باشد. تنها در این صورت است که میتوان امیدوار بود سیاستهای جمعیّتی برای جلوگیری از استمرار کاهش باروری و ارتقای آن، دستکم تا سطح جایگزینی، تأثیرگذار باشد و به نتیجهی مطلوب بیانجامد.
