هدف از این مقاله بررسی تغییرات شاخص های کمّی و کیفـی مسـکن بـه مـوازات تغییـرات جمعّیتـی در ایـران اسـت. بـرای ایـن منظـور از روش تحلیـل ثانویـه ی داده هـای سرشماری هـای عمـومی نفـوس و مسـکن در دوره ی بعـد از انقـلاب اسـلامی اسـتفاده شـده است. بر اساس نتایج به دست آمده رونـد تغییـرات شـاخص هـای کمّـی و کیفـی مسـکن در ایران رو به بهبود بوده است. با وجود این، هنـوز در کشـور، بـا کمبـود واحـدهای مسـکونی مواجه هستیم. همچنین یافته ها نشان داد هنوز نسبت قابل توجّهی از واحدهای مسـکونی در کشور فرسوده اند که با توجّه به زلزله خیـز بـودن برخـی منـاطق ایـران و مـرگ بسـیاری از هموطنان در سـال هـای اخیـر در اثـر زلزلـه، ایـن مسـئله نیـز بایـد مـورد توجّـه قـرار گیـرد و بازسازی واحدهای مسکونی فرسوده در دستور کار مسئولان ذیربط قرار گیرد. بنـابـرایـن برنامه ریزی ها باید بر تأمین کمبود واحدهای مسکونی و بازسازی واحدهای فرسـوده تأکیـد کند.
