در این تحقیق سینتیک خشک کردن دانه آفتابگردان و ضریب پخش رطوبت موثر و مقادیر انرژی فعالسازی مورد ارزیابی قرار گرفت. در این راستا آزمون های خشک کردن در چهار سطح دما و سه سطح سرعت به صورت تجربی در یک نمونه خشک کن آزمایشگاهی در سه تکرار انجام گرفت.انواع مدل های نیمه نظری و تئوری روی داده ها اعمال شدند و از میان سه مدل موردنظر، مدل میذلی به دلیل دارا بودن میزان بیشینه ضریب تبیین، کمینه مقدار مربع کای و ریشه مربعات خطا به عنوان بهترین مدل ارزیاب سینتیک خشک کردن این محصول انتخاب شد.
