اندازه‌گیری‌های زبری سطح خاک‌های کشاورزی در ارزیابی ذخیره آب سطحی، مقاومت خاک در برابر شکست توسط بارندگی، مقاومت در برابر جریان سطحی، بررسی عملکرد ادوات خاک‌ورزی و فراهم نمودن اطلاعات کافی از شرایط بستر بذر بمنظور اجرای خاک‌ورزی و عملیات آماده سازی بسته به شرایط و تغییر پذیری سطح مزرعه که همانا اجرای خاک‌ورزی دقیق است کاربرد دارد. به منظور شناخت زبری سطح خاک، انواع طبقه‌بندی شامل: طبقه بندی کمی که بر حسب تغییر اندازه خاکدانه‌ها بیانگر توپوگرافی خاک است و طبقه‌بندی کیفی شامل زبری تصادفی و زبری جهت دار مطرح شد. کسب اطلاعات دقیق از زبری سطح خاک مستلزم انتخاب روش اندازه‌گیری با دقت مناسب است. لذا انواع روش‌های اندازه‌گیری زبری شامل اندازه‌گیری تماسی (پین متر و زنجیر غلتکی) و غیر تماسی شامل (لیزر، مادون قرمز، طیف‌سنجی، التراسونیک، اسکنر لیزری سه بعدی ، فتوگرامتری و سنجش از دور با مایکروویو) از حیث: وضوح، دقت، زمانبر بودن، عدم قطعیت، بودجه مورد نیاز، در دسترس بودن و سهولت استفاده، مورد بررسی قرار گرفت. همچنین انواع شاخص‌های توصیف زبری شامل: افقی، عمودی، ترکیبی و فراکتال می‌باشند. نتایج مطالعات انجام شده نشان داد که روش‌های تماسی با توجه به محدودیت دقت اندازه‌گیری فقط در محاسبه پارامترهای ساده سطحی کاربرد دارند به عبارت دیگر، از روش‌های تماسی فقط در شرایط بدون حرکت (استاتیکی) برای اندازه‌گیری زبری سطح خاک می‌توان استفاده نمود. در بین روش‌های غیر تماسی، استفاده از روش فتوگرامتری بسیار مقرون به صرفه بوده است. در میان شاخص‌های اندازه‌گیری زبری نیز زبری تصادفی که یک شاخص عمودی است. بدلیل سهولت در انجام محاسبات و عدم قطعیت در حدود 3± میلی‌متر، توانایی جداسازی طبقات زبری ایجاد شده را دارد و مناسبت ترین شاخص می‌باشد.
