طی سه دهه گذشته شکل های جدید و متنوعی از مواد کربنی نانومقیاس شامل فولرن ها، گرافن و نانولوله های کربنی کشف، سنتز و ساخته شده اند. این شکل های جدید مواد کربنی به علت خواص منحصربه فرد الکترونی، الکترومغناطیسی، گرمایی، اپتیکی و مکانیکی، مواد نویدبخشی برای بسیاری از زمینه های صنعتی در ارتباط با فناوری نانو محسوب می شوند. با توجه به روند پیشرفت روزافزون دانش تخصصی و رشد فزاینده اصطلاحات و مفاهیم فنی در حوزه فناوری نانو (به کتابنامه مراجعه شود)، هدف این استاندارد تعریف اصطلاحات و مفاهیم مهم برای نانواشیاء کربنی به روشی دقیق، سازگار و در عین حال روشنگر ارتباط متقابل اصطلاحات این استاندارد و همچنین ارتباط با با اصطلاحاتی است که پیش از این برای مواد کربنی، متداول بوده است.
