یکی از مهم ترین عوامل تخریب و آسیب قطعات صنعتی، پدیده سایش است که باعث اتلاف ماده در سطح می شود. استفاده از پوشش های با سختی بالا می تواند موجب کاهش میزان سایش قطعات، کاهش هزینه های ناشی از تخریب و شکست، افزایش عمرکاری آن ها و بازدهی بیشتر فرایند شود. یکی از مهم-ترین ویژگی های پوشش های مورداستفاده در کاربردهای تحت سایش، مقاومت به سایش بالای آن ها است. لذا وجود روش هایی برای ارزیابی مقاومت در برابر سایش پوشش ها، لازم و ضروری است تا صنعتگران بتوانند پوشش های سخت موردنیاز خود را انتخاب کنند. استاندارد حاضر، انواع روش های پرکاربرد ارزیابی خواص سایشی پوشش های نانومقیاس سخت اعم از مقدار ضریب اصطکاک و میزان مقاومت به سایش را ارائه می دهد. برای اطمینان از عملکرد مطلوب قطعات، لازم است تولیدکنندگان و مصرف کنندگان قطعات پوشش دار، رفتار سایشی پوشش را کنترل و ارزیابی کنند. بنابراین این استاندارد می تواند روش های مناسبی را برای ارزیابی میزان سایش (به عنوان شاخصه ای از دوام و عمر قطعه) پوشش های نانومقیاس سخت فراهم کند.
