«پوشش های نانومقیاس سخت» به پوشش هایی گفته می شود که دارای دو مشخصه اصلی باشند. مشخصه اول اینکه ضخامت آن ها یا اجزای سازنده آن ها نانومقیاس باشد و مشخصه دوم آن ها، میزان سختی پوشش بیش از 12 گیگاپاسکال (یا 1200 ویکرز) باشد (مطابق استاندارد ملی ایران شماره 23143: سال 1401). از آنجاکه پوشش های نانومقیاس سخت، خواص و مشخصات متفاوتی نسبت به پوشش های متداول دارند، لذا تقاضای زیادی برای استفاده از این پوشش ها در صنعت وجود دارد. با توجه به اینکه تنوع پوشش های نانومقیاس سخت زیاد است، برای شناسایی آن ها لازم است تقسیم بندی مناسبی انجام شود. این استاندارد شامل طبقه بندی انواع پوشش های نانومقیاس سخت از نظر میزان سختی، ضخامت و معماری ساختار آن ها است. هم چنین طبقه بندی انواع روش های مشخصه یابی بُعد نانومتری و روش های اعمال پوشش های مختلف با توجه به معماری آن ها ارائه شده است.
