تأمین خون از اهداکنندگان فعالیتی نسبتاً نامنظم بوده و از طرفی تقاضای مربوط به خون نیز تصادفی هست، لذا بحث مربوط به مدیریت زنجیره تأمین خون و فرآوردههای خونی را میتوان از دیگر زنجیرهها متمایز دانست. علاوه بر این، مدیریت موجودی خون از اهمیت ویژهای برخوردار است و توجه به دو نکته کمبود و هدر رفت بسیار پراهمیت میباشد. افزون بر موارد فوق، طراحی شبکه زنجیره تأمین خون دارای پیچیدگیهای دیگری نیز میباشد، زیرا تصمیمگیریهای استراتژیک مانند تخصیص موقعیت مکانی و جریان خون در بین عناصر زنجیره تأمین در تصمیمگیریهای زنجیره قابلتوجه میباشند. این مقاله به مدلسازی و حل مسئله طراحی شبکه زنجیره تأمین خون با تعیین استقرار مراکز موقت با در نظر گرفتن برنامههای تشویقی برای اهدای خون توسط اهداکنندگان پرداخته است؛ همچنین با در نظرگیری شعاع پوشش دهی که بین اهداکنندهها و هر یک از مراکز موقت و ثابت وجود دارد، میزان مطلوبیت هر مکان بالقوه برای اهداکننده برمبنای فاصله معرفیشده است. برای حل مدل از روش محدودیت اپسیلون تعمیمیافته استفادهشده است. درنهایت بررسی مسائل نمونه متعدد در ابعاد مختلف، دلالت بر صحت مسئله حاضر دارد.
