دانش به عنوان یک منبع حیاتی در سازمانها در ایجاد مزیت رقابتی پایدار و موفقت آنها نقش بسزایی دارد. در این پژوهش تمرکز اصلی بر پاسخ به این سئوال است که چگونه میتوان با بهرهگیری مؤثر از دانش موجود در سازمان، جریان انتقال دانش بین کارکنان آن را طوری هدایت کرد که هم سطح دانش کل افراد سازمان را حداکثر و هم مدت انتقال دانش موزون شده را حداقل نمود. برای تحقق این هدف باید با توجه به محدودیت بودجه و با در نظر گرفتن پارامترهای اثرگذار بر فرآیند انتقال دانش، مشخص نمود که چه دانشی در چه زمانی بین چه افرادی منتقل شود تا سطح دانش کل افراد سازمان در کمترین زمان ممکن حداکثر شود. طراحی یک مدل شبکه جریان دانش بین کارکنان سازمان با توجه به سطح اعتماد حرفهای و شخصی، توان آموزش و یادگیری، سطح دانش کارکنان، میزان تعهد سازمانی، نوع و اهمیت هر دانش و همچنین غیرقطعی بودن مدت انتقال دانش مسألهای است که در این مقاله به آن پرداخته میشود. این مسأله در قالب یک مدل ریاضی برنامهریزی عدد صحیح مختلط غیرقطعی فرموله میشود و به کمک الگوریتم آزادسازی لاگرانژ حل میگردد. نتایج بهدست آمده از حل مدل نشان از کارایی بالای الگوریتم آزادسازی لاگرانژ در یافتن کران بالا برای مسأله اصلی در دارد.
