برای رشد گیاهان علاوهبر مقدار آب، پتانسیل ماتریک آب خاک نیز دارای اهمیت است. رابطه بین آن دو با عنوان منحنی مشخصه آب خاک بیان میشود. مدلهای بسیاری برای توصیف منحنی مشخصه آب خاک و برازشبر دادههای تجربی ارائه شده است اما بهندرت توانایی برازشآنها در خاکهای مختلف بررسی شده است. در این پژوهش 75 نمونه خاک سطحی و زیرسطحی از استان گیلان بهصورت دست خورده و دست نخورده جمعآوری و بعد از تعیین بافت، به گروههای بافتی تفکیک شدند. مقدار رطوبت در 12 پتانسیل ماتریک مختلف اندازهگیری شد. تعداد 13 مدل معروف و پرکاربرد منحنی مشخصه آب خاک بر دادههای تجربی برازش داده شدند. دقیقترین مدل یک بار برای کل دادهها، یک بار برای هر گروه بافتی و یک بار هم برای هر کلاسبافتی به تفکیک بر اساس معیارهای ریشه میانگین مربعات خطا، ضریب تبیین و میانگین خطا انتخاب شدند. در بین مدلها مدل بروکس- کوری، کازوگی و گاردنر کمترین دقت را داشتند. این نتایج نشان داد که مدلهای دکستر و فردلاند- زینگ با توجه به برتری نسبی در دقت پیشبینی در هرسه گروه کل دادهها، گروههای بافتی و در بیشتر کلاسهای بافتی نسبت به مدل رایج ونگنوختن برای خاکهای استان گیلان ارجح هستند. چون تفاوت معنیداری بین دو مدل دکستر و فردلاند- زینگ از نظر برازش انها بر دادههای تجربی با توجه به مقادیر ریشه میانگین مربعات خطا و ضریب تبیین وجود نداشت، مدل دکستر نسبت به دیگر مدلها به علت سادگی شکل معادله برای استان گیلان توصیه میشود.
