حسین بیات

خش کشاورزی بزرگ ترین مصرف کننده آب محسوب می شود که توجه جدی به مدیریت بهینه مصرف آب در این بخش از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. پلیمر سوپر جاذب و بیوچار از موادی هستند که می توان از آن ها جهت افزایش ظرفیت نگهداری آب خاک و افزایش بهره وری مصرف آب استفاده کرد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سطوح مختلف سوپر جاذب آکوازورب و بیوچار پوست گردو بر برخی از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک بود. این آزمایش به صورت دو آزمایش مستقل، در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در دو نوع بافت خاک لوم شنی و لوم رسی اجرا شد. تیمار های مورد بررسی شامل سه سطح سوپر جاذب (0، 5 و 10 گرم بر کیلو گرم خاک) و سه سطح بیوچار (0، 10 و 20 گرم بر کیلو گرم خاک) بود. خصوصیات فیزیکی و شیمیایی دو نوع بافت خاک طی دو مرحله ی بعد از یکبار آبیاری و بعد از 6 بار آبیاری اندازه گیری شد. نتایج داده های هر مرحله از آبیاری توسط نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج داده های بعد از یکبار آبیاری نشان داد که در خاک لوم شنی، تیمار های 5 و 10 گرم سوپر جاذب بر خصوصیات فیزیکی از جمله چگالی ظاهری در سطح احتمال 1 درصد اثر معنی دار و به ترتیب به مقدار 84/18 و 57/40 درصد و در خاک لوم رسی به میزان 46/28 و 84/32 درصد نسبت به شاهد کم گردید. تیمار های 10 و 20 گرم بیوچار بر هیچ یک از خصوصیات فیزیکی خاک لوم شنی و لوم رسی در مرحله بعد از یکبار آبیاری تاثیر معنی دار نداشتند. به علاوه در خاک لوم شنی، تاثیر تیمار های 5 و 10 گرم سوپر جاذب بر خصوصیات شیمیایی خاک از جمله پتاسیم در مرحله بعد از یکبار آبیاری باعث افزایش معنی دار به ترتیب به میزان 6/286 و 68/726 درصد و در خاک لوم رسی به ترتیب به مقدار 77/130 و 12/219 درصد نسبت به شاهد شد. تاثیر تیمار 10 گرم بیوچار در خاک لوم شنی، باعث کاهش معنی دار سدیم به میزان 07/63 درصد شد، اما در خاک لوم رسی تیمار های آزمایشی 10 و 20 گرم بیوچار، موجب کاهش معنی دار سدیم نسبت به شاهد به ترتیب به مقدار 58/40 و 57/38 درصد شدند. هم-چنین نتایج داده های بعد از 6 بار آبیاری نشان داد که در خاک لوم شنی، تاثیر تیمار های 5 و 10 گرم سوپر جاذب بر خصوصیات فیزیکی از جمله چگالی ظاهری باعث کاهش معنی دار به ترتیب 15/10 و 65/22 درصد و در خاک لوم رسی به میزان 04/18 و 54/22 درصد نسبت به شاهد شد. به علاوه در خاک لوم شنی، تی