توزیع اندازه ذرات خاک یکی از مهم ترین ویژگی فیزیکی خاک های معدنی است و نشان دهنده درصد تجمعی ذرات بزرگتر یا کوچکتر از هر قطر معین را نشان می دهد. منحنی مشخصه رطوبتی خاک ، رابطه مکش و میزان رطوبت خاک را نشان می-دهد. کارهای بسیاری برای مقایسه مدل ها صورت گرفته ولی توجه کمتری توسط محققین در انتخاب مدل برای منحنی PSD و SWRC در کلاس های بافتی و تحت شرایط قرائت های متفاوت صورت گرفته است. هدف از این پژوهش، تأثیر تعداد نقاط مشاهده ای بر قابلیت برازش مدل های منحنی دانه بندی و منحنی مشخصه ی رطوبتی خاک در کل داده ها و درکلاس های بافتی می باشد. در این پژوهش 35 مدل مختلف PSD و همچنین 51 مدل مختلف SWRC به ترتیب به داده های توزیع اندازه ی ذرات خاک (704 نمونه خاک) و داده های منحنی مشخصه ی رطوبتی خاک (645 نمونه خاک) برازش داده شدند. در این پژوهش دقت برازش مدل ها به داده ها توسط معیار ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) مورد ارزیابی قرار گرفت. در بحث مدل های PSD، مدل های ویبول سه پارامتری، فردلاند یک و دو نمایی، بست، تانژانتهایپربولیک، مدل لوگنرمال ORL در غالب قرائت های کلاس های بافتی بهترین برازش را داشتند، به همین علت می توان از این مدل ها با دقت قابل قبول برای پیش بینی منحنی توزیع اندازه ذرات خاک استفاده نمود. مدل های گمپرتز، بنت و مدل های فرکتالی دقت برازش ضعیفی در غالب قرائت های کلاس های بافتی داشتند. در بحث مدل های SWRC نتایج نشان داد که مدل های بروتسائرت، فردلاند و زینگ، دکستر، معلم و گرنت و گرانوالت (4) در غالب کلاس های بافتی دارای دقت برازش بالایی بودند. به همین علت می توان از این مدل ها با دقت قابل قبول برای پیش بینی منحنی مشخصه ی رطوبتی استفاده نمود. همچنین در غالب قرائت های کلاس های بافتی مدل های دورنر، ژانگ و ون گنوختن، کازوگی (1999)، بامب (1)، مکی و بامب، فرمی و خلوصی دقت برازش ضعیفی داشتند.
