این مطالعه با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر تابآوری اقتصادی کشاورزان مناطق روستایی شهرستان گمیشان در برایر مخاطرات اقلیمی انجام شد. اجرای این پژوهش در دو بخش انجام گردید در بخش اول از روش مرور سیستماتیک و دلفی استفاد شد. ابتدا با استفاده از روش مرور سیتماتیک 98 مقاله مورد بررسی و تلخیص قرار گرفت و در نهایت 27 مقاله بررسی کامل شد و 44 شاخص انتخاب گردید. در ادامه به منظور اعتبار بخشی به شاخصهای انتخاب شده از تکنیک دلفی در دو دور استفاده شد در این قسمت 20 از خبرگان و اساتید دانشگاهی شرکت داشتند. در دور اول تعداد شاخصها از 44 به 39 شاخص تقلیل یافت ضریب توافق کندال محاسبه شده در این مرحله 585/0 بود که مفهوم آن میزان توافق متوسط است. در دور دوم بر اساس پاسخ‌های خبرگان در مرحله اول برخی از شاخصها به دلیل همپوشانی با هم ادغام شدند. نتایج نهایی دلفی در دور دوم نشان داد که از 39 شاخص مورد مطالعه ۲۰ شاخص از میانگین کل دور دوم(۴/۳) کمتر بود که حذف شدند نتیجه آن شد که۱۹ شاخص مورد توافق خبرگان قرار گرفت و ضریب توافق در این مرحله 688/0 بود و مفهوم آن میزان توافق مناسب است. لذا در همین مرحله نظرخواهی از خبرگان متوقف شد. در ادامه با در نظر گرفتن ارتباط موضوعی، مفاهیم و مشترکات موجود بین شاخصها به تدوین مدل اولیه سنجش پرداخته شد. بدین منظور از نظرات تعدادی از اساتید استفاده شد. و شاخصها در قالب عوامل تعریف و مدل سنجش تدوین گردید. . در این مدل هفت عامل « ظرفیت شغلی و معیشتی »، « کارایی زمین »، « خدمات حمایتی »،« توسعه یافتگی بازار »، « ظرفیت آگاه‌سازی »، « ظرفیت نهادی » و « عوامل اجتماعی » به عنوان عوامل مرثر بر تاب اوری اقتصادی کشاورزان انتخاب شدند. در مرحله دوم بر اساس مدلیابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار PLS این مدل در جامعه هدف مورد بررسی قرار گرفت . ابزار جمع اوری اطلاعات در این مرحله پرسشنامه بود. اعتبار پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان تایید شد. برای سنجش پایای پرسشنامه از ضریب کرنباخ آلفا استفاده شد که که مقدار آن در بخشهای مختلف پرسشنامه بین 71/0 – 83/0 بود. جامعه نمونه بر اساس فرمول کوکران 311 نفر از کشاورزان گمیشان بود. نتایج بررسیها بر اساس مدل ساختاری نشان داد که از هفت عامل مورد بررسی « ظرفیت شغلی و معیشتی »، « کارایی زمین »،« عوامل اجتماعی » و« ظرفیت آگاه‌سازی »به ترتیب با ضریب تاثیر 371/0، 324/0، 169/0 و 125/0 رابطه معناداری با تاب آوری اقتصادی کشاورزان داشت. نتایج مطالعات در رابطه با میزان تابآوری اقتصادی کشاورزان در بخشهای مختلف روستایی گمیشان با استفاده از تکنیک ویکور نشان داد که مناطق روستایی قزل آلان از بیشترین میزات تاب آوری برخوردار بود و مناطق روستایی جعفر بای شرقی، جعفر بای غربی و نفتلجه در اولویتهای بعدی قرار داشتند.
