استفاده از ارگانیزمهای مدل بطور گسترده در بخش بزرگی از تحقیقیات زیستی با استفاده از ابزار و تکنولوژی های قدرتمند ژنتیکی بکار گرفته شده است با این وجود چالش اساسی در تشخیص ژنهایی است که این تنوع زیستی را ایجاد کرده اند و ارگانیزمهای مدل به ما امکان میدهند فقط بخش کوچکی از این تنوع را مطالعه و بررسی کنیم. تکنولوژی توالی یابی در هر دو گیاهان مدل و غیر مدل اگر چه قدرت ما را در مقایسه و پیدا کردن اختلافات بین انها افزایش داده است. متاسفانه فقط بخش کوچکی از این اختلافات در تنوع فنوتیپی شرکت دارند و پیدا کردن ارتباط بین تغییرات ژنوتیپی با تغییرات فنوتیپی مشکل است. بنابراین ابزار ژنتیکی برای ارزیابی عملکرد تکامل یافته توالی های DNA ضروری است اما ارگانیزمهای کمی به عنوان سیستم های ژنتیکی مناسب برای این منظور توسعه یافته اند.
