منابع ژنتیکی بومی هر کشور، حاصل میلیون ها سال تکامل و سازگاری با شرایط اقلیمی هر کشور می باشند. این منابع، ذخایر ژنتیکی ارزشمند و مورد نیاز برای اصلاح و استفاده از ژن های مفید در پژوهش های جاری و آینده کشور هستند. گونه های وحشی فراوانی از گل و گیاهان زینتی در اقلیم پهناور ایران سازگار گردیده اند. انواع لاله، لاله واژگون، رز، شقایق، نرگس، سوسن، زنبق، میخک، گلایول، گل پامچال و نگونسار از جمله مهمترین گل های بومی این سرزمین می باشند. اکثر این گیاهان زینتی دارای خواص دارویی مفیدی نیز می باشند. تغییرات شدید آب و هوایی، توسعه ارقام جدید امروزی با پایه ژنتیکی محدود و توسعه روش های انتقال ژن ، عواملی هستند که باعث کاهش تنوع زیستی در سال های اخیر گردیده اند. حفظ، نگهداری و تکثیر این تنوع در حوزه گل و گیاه کشور قدمی آغازین و ضروری برای توسعه و اجرای گام های مهم بعدی در صنعت گل و گیاه کشور می باشد.
