حسن علی عربی

این آزمایش به منظور بررسی اثر منابع مختلف مکملهای خوراکی سلنیوم بر رشد، فراسنجههاای هماتولوژی و شکمبه در برههای پرواری مهربان به مدت 26 روز انجام شاد تداداد 22 رأس باره نار 35 کیلوگرم، بهطور تصاادفی باه 2 گاروه - /1±2/ مهربان با میانگین سن 2 5 ماه و میانگین وزن بدن 2 6 میلیگرم / تقسیم شدند تیمارها شامل: گروه شاهد )جیره پایه بدون افزودن مکمل سلنیوم، حاوی 60 6 میلیگرم در کیلوگرم سلنیوم بصورت مخمر سلنیومی یا سلنیوم / در کیلوگرم سلنیوم(؛ جیره شاهد+ 2 6/ 6 میلیگارم در کیلاوگرم سالنیوم بصاورت سالنیت سادیم و جیاره شااهد+ 2 / آلی؛ جیره شاهد+ 2 میلیگرم در کیلوگرم سلنیوم بصورت سلنیت سدیم بودند جهت بررسی تغییرات وزن زنده، برههاا در 50 و 26 وزنکشای شادند در روزهاای ،ا ر، 35 و 26 ،22 ،21 ، ابتدای آزمایش و در روزهای 12 آزمایش قبل از نوبت غذایی ،بح نمونهگیری از خون و در روزهای 35 و 26 نمونهگیاری از شاکمبه انجام شد خوراک داده شده و پسمانده آن نیز برای هر حیوان به ،اورت روزاناه انادازهگیاری شاد افزودن سلنیوم آلی و مددنی به جیره تأثیر مدنایداری بار رشاد بارههاا، فراسانجههاای همااتولوژی و <6/ آنزیمهای آلکالینفس اتاز، آسپارتاتآمینوترانس راز و کراتینفس وکیناز نداشت ) 65 P (، در حالیکاه فدالیت آنزیم گلوتاتیونپراکسیداز خون را نسابت باه گاروه شااهد، باهطاور مدنایداری افازایش داد 6/65( P< 6 میلایگارم در کیلاوگرم سالنیوم آلای براور / ( همچنین در مقایسه با گروه شاهد، مقدار 2 مدنیداری تولید کل اسیدهای چرب فرار شکمبه را افزایش و غلظت آمونیااک شاکمبه را کااهش داد 6/65(