حسن علی عربی

سابقه و هدف: کادمیوم یک فلز سنگین خطرناک با نیمه عمر طولانی بیولوژیکی و سرعت کم از دفع از بدن می باشد. آلودگی خاک و تجمع فلزات سنگین در گیاهان و محصولات کشاورزی در مناطق صنعتی یکی از مهم ترین مسایل زیست محیطی است که زندگی گیاهان، حیوانات و انسان را تهدید می نماید. این مطالعه با هدف تعیین اثر دریافت طولانی مدت کادمیوم بر برخی پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون گوسفند با یک جیره غذایی بر پایه دانه جو انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه ده راس بره نر مهربانی 9-8 ماهه بر اساس وزن به طور تصادفی به دو گروه شاهد (جیره پایه) و آزمایش (جیره پایه + 100 میلی گرم کادمیوم به ازاء کیلوگرم ماده خشک جیره به صورت کلرید کادمیوم) تقسیم شدند. بره ها روزانه در دو نوبت صبح و عصر خوراک دهی می شدند و در روزهای صفر، 35 و 70 پیش از خوراک نوبت صبح از طریق ورید وداج بوسیله لوله های خلاء خونگیری شدند. سرم نمونه ها جداسازی شد و تا زمان آزمایش در 20- درجه سانتی گراد نگهداری شدند. کادمیوم ازت اوره، کراتینین، سدیم، گلوکز، پروتئین تام، آلبومین و فعالیت آنزیم های آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلانین آمینو ترانسفراز، گاما گلوتامیل ترانسفراز، کراتین فسفوکیناز، آلکالاین فسفاتاز و ایزوآنزیم استخوانی آن در سرم نمونه ها اندازه گیری شدند. آزمایش های بیوشیمیایی به صورت خودکار بوسیله دستگاه اتوآنالایزر و کیت های بیوشیمیایی شرکت پارس آزمون با استفاده از دستورالعمل سازنده کیت انجام شد. میزان سدیم نمونه ها با استفاده از دستگاه فلیم فتومتر تعیین شد. تجزیه تحلیل آماری داده ها بین دو گروه بوسیله آزمون T انجام شد. یافته ها: میانگین روزانه افزایش وزن و خوراک دریافتی در گروه دریافت کننده کادمیوم کمتر بود (0.05 > P). میزان آلبومین، آلکالاین فسفاتاز و کراتین فسفوکیناز در گروه کادمیوم نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (0.05 > P). فعالیت آنزیم آسپارتات آمینو ترانسفراز به طور غیر معنی داری در گروه کادمیوم افزایش نشان داد (0.05 ≤ P). در مقایسه با سایر گزارش ها، اثرات سمی کادمیوم در این تجربه کمتر به نظر می رسد. نتیجه گیری: کاهش جذب روده ای کادمیوم به دلیل اتصال آن به کمپلکس فیتات کلسیم ناشی از عبور فیتات های هضم نشده در جیره غنی از مواد دانه ای (جو) می تواند توجیه کننده این یافته باشد. اگرچه با توجه به اثر تجمعی و سمیت کادمیوم امکان بر