حسن علی عربی

این آزمایش به منظور بررسی اثر دفعات تزریق سلنیوم و ویتامینE در اواخر آبستنی بر فراسنجه های خونی و عملکرد میش ها و بره های آن ها طراحی گردید. جهت انجام این آزمایش 60 راس میش آبستن نژاد مهربان در 9 هفته قبل از زایمان انتخاب و به طور تصادفی در 4 تیمار قرار داده شدند. سپس در هر گروه تعداد 6 راس میش که در فاصله زمانی یک هفته زایش داشتند انتخاب و روند تحقیق بر روی آن ها ادامه یافت. تیمارها شامل: 1) هیچگونه مکملی دریافت نکرد (شاهد)؛ 2) دریافت یک بار تزریق سلنیوم و ویتامینE در 9 هفته قبل از زایمان؛ 3) دریافت دو بار تزریق سلنیوم و ویتامینE در 9 و 6 هفته قبل از زایمان؛ 4) دریافت سه بار تزریق سلنیوم و ویتامینE در 9 و 6 هفته قبل از زایمان و 1 هفته بعد از زایمان، بودند. در هر دوره 5 میلی لیتر مکمل سلنیوم و ویتامینE به هر میش تزریق شد. از تمامی میش ها قبل از هر بار تزریق و همچنین 2 هفته بعد از زایمان و از بره های متولد شده در سنین یک و دوهفتگی خونگیری انجام شد. جهت بررسی تغییرات وزن، بره ها در روز تولد، 7، 14 و 45 روزگی وزن کشی شدند. از نمونه-های خون، جهت اندازه گیری غلظت تری گلیسیرید (TG)، کلسترول (CHOL)، لیپوپروتئین های با چگالی کم (LDL)، لیپوپروتئین های با چگالی بسیارکم (VLDL)، لیپوپروتئین های با چگالی زیاد (HDL)، سطح سرمی آنزیم های آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST)، کراتین فسفوکیناز (CPK)، غلظت پلاسمایی هورمون های تری یدوتیرونین (T3) و تترایدوتیرونین (T4)، عناصر روی (Zn)، مس (Cu) و آهن (Fe) و همچنین فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) خون استفاده شد. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SAS و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن انجام شد. در میش ها خونگیری اول (9 هفته قبل از زایمان) کواریت قرار داده شد. میانگین وزن تولد، میانگین وزن یک هفتگی و دوهفتگی و همچنین غلظت TG،CHOL و VLDL (دو هفتگی) تفاوت معنی داری بین بره های متولد شده از میش های دریافت کننده سلنیوم و ویتامینE نشان نداد. اما از لحاظ میانگین وزن 45 روزگی و افزایش وزن روزانه و همچنین فعالیت آنزیم های AST، CPK و GPX پلاسما، غلظت TG، CHOL ، VLDL (یک هفتگی)، HDL و LDL، غلظت Fe، Cu و Zn پلاسما و غلظت هورمون های T3 و T4، در سنین یک و دو هفتگی بره ها تفاوت م