بیان مسئله: داوری و ارزیابی طرح‌های معماری، همواره یکی از چالش‌های پیش روی طراحان و معماران است. این چالش در عرصۀ حرفه‌ای به‌سبب حساسیت طرح‌ها و مقیاس آن‌ها، بیشتر به‌نظر می‌رسد. به‌طورکلی نبود معیارهای مدون و شفاف جهت داوری طرح‌های معماری، مهم‌ترین دلیل این مسئله به‌شمار می‌رود. شکل‌گیری زمینه‌های فکری پژوهش، مطرح‌شدن این سؤالات است: داوری و ارزیابی طرح‌های معماری با چه معیارهایی انجام می‌گیرد؟ آیا ارائه‌دهندگان طرح‌ها در ادارات دولتی از انتخاب طرح برتر رضایت خاطر دارند؟ یا این انتخاب را نتیجۀ سلائق شخصی داوران، رانت‌های سیاسی، و معروفیت رقبای شرکت‌کننده می‌دانند؟ و درنهایت، آیا انتخاب طرح برتر طبق ضوابط و معیارهای خاصی که همه‌پسند است، شکل می‌گیرد؟ هدف پژوهش: تعیین سازوکار، معیارها و مشخصات داوران این‌گونه طرح‌ها و درنهایت چک‌لیست پیشنهادی جهت داوری و ارزیابی است. روش پژوهش: داده‌های پژوهش، حاصل تحلیل مصاحبه‌های باز و نیمه‌عمیق از خبرگان عرصۀ معماری است. در این پژوهش، روش کاربردی استفاده از «گراندد تئوری» در پژوهش‌های معماری با هدف اعتلای تعیین معیارهای داوری طرح بناهای عمومی در ارگان‌های دولتی براساس تفسیر خبرگان این رشته بیان شده است. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش و بیشترین تعداد مقوله‌های منتج‌شده، به مشخصات داوران و چگونگی داوری آن‌ها اشاره دارد و مبین این نکته است که، درصورت به‌کارگیری داوران متخصص و دارای صلاحیتجهت داوری طرح، پروسۀ داوری به‌طور صحیح مسیر خود را طی کرده و معضلات مربوط به آن کاهش می‌یابد. درنهایت، مقولۀ هسته تحت عنوان «هیأت منتخب داوری مشروع و صلاحیت‌دار»، همچنین معیارها، شرایط دخیل در داوری و مشخصات داوران این‌گونه طرح‌ها ارائه شده است.
