پژوهش حاضر با هدف طراحی و کاربست الگوی آموزشی دانش روی های بر اساس دو رویکرد سیستمی و سازندهگرا به مقایسه اثربخشی این رویکردها از طریق ارزیابی فعالی تهای آموزشی دانشجویان تاز هوارد پرداخته است تا رویکرد مناسب جهت اتخاذ الگوی آموزشی مؤثر بر بهبود توانایی طراحی شناسایی گردد. توانایی طراحی از منظر شناخت ماهیت محتوای آموزش و نوع دانشی که در مورد آن بحث میکند مورد توجه بوده است. درس مقدمات طراحی معماری ) 1 ( ب هعنوان مورد مطالعاتی در این پژوهش در نظر گرفت ه شده است. طراحی آموزشی با رویکرد سیستمی با استفاده از الگوی تدریس دانش روی های مرادی ) 1389 ( و طراحی آموزشی با رویکرد سازند هگرا با استفاده از الگوی جاناسن ( 1999 ( صورت گرفته است. روش پژوهش حاضر از نوع شب هآزمایشی با طرح پی شآزمون - پسآزمون همراه با گروه گواه میباشد. جامعۀ آماری شامل دانشجویان سال اول کارشناسی مهندسی معماری دانشگا ههای استان همدان بود. بر این اساس 30 دانشجوی درس مقدمات طراحی معماری ( 1 ) دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان به روش نمون هگیری در دسترس، ب هعنوان نمونه انتخاب شدند . ابزار گردآوری دادهها، آزمون محقق ساخته برای سنجش عملکرد دانشجویان بود که از منظر متخصصان روا گردید. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی )میانگین، واریانس، میانه، انحراف معیار و ...( و آزمو نهای استنباطی )کواریانس و پی شفرضهای آن( با کمک نرمافزار SPSS ( 2021 ( نسخه 22 انجام شد. یافت هها نشان داد الگوی آموزشی دانش روی های مبتنی بر رویکرد سیستمی میتواند با تغییر در ساخ تهای شناختی دانشجویان تاز هوارد که دانش مقدماتی کمی دارند نسبت به الگوی سازندهگرا در ارتقاء توانایی طراحی آنان مؤثرتر واقع گردد.
