موضوع رابطه انسان و محیط در چهار دهه اخیر، در کانون توجه بسیاری از صاحبنظران در علوم مختلف بوده است. اگرچه نگاه علمی به پدیده پیوند انسان و مکان مقوله تازهای نیست، هنوز پرسشهای متعددی در ارتباط با چگونگی تعریف رابطه انسان و مکان برای استفاده در فرآیند طراحی معماری مطر ح میشود. درک مسئله حسآمیزی و ادراکتنانه در معماری سنتی این مسئهای است که این پژوهش به دنبال آن است. روش این تحقیق کیفی و با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی به دنبال تحلیل بازنمایی حسآمیزی و ادراک بدنی در تجربه فضا معماری است. روش گردآوری دادهها با استفاده از مصاحبههای نیمه ساختاریافته و نیمه عمیق میباشد. حجم نمونه براساس منطق اشباع نظری و همزمان با انجام مصاحبهها، 16 نفر انتخاب شدند که 7 نفر آنها زن و 9 نفر آنها مرد بودند. روش تجزیه و تحلیل دادههای این تحقیق، با استفاده از تحلیل تماتیک(مضمون) میباشد. نتایج این تحقیق در قالب مدل مفهومی در سه وضعیت بسترها/ شرایط ارائه شد و وضعیت و موقعیت فضایی و مکانی در قالب 3 مقوله ارائه شد و در مرحله بعد، پیامدها در 4 مقوله، دستهبندی شد و در این مسیر، مقوله هسته برای بعد سازگاری در قالب احاطه بدن و احساسات در امنیت و روحمندی فضای بازارارائه شد. محیط بازار کرمانشاه، بدن فرد را با شکل و ساختار خود در برمی گیرد و امینت را به بدن فرد میدهد و فرد با ارتباط حسی و آگاهانه، در ارتباط با گذشته و نیز رفع نیازهایی انسانی خود را در محیط باز تعریف میکند و با روح این مکان ارتباط برقرار کند.
