زمینه: شکل گیری هویت حرفه ای معماران یک فرآیند در حال پیشرفت از تعامل فردی و حرفه ای به منظور پاسخگویی به این سؤال است که چگونه می توان یک معمار خوب بود. داشتن هویت حرفه ای مثبت علاوه بر اینکه عامل مهمی در افزایش اعتمادبه نفس، احساس تعلق پذیری به حرفه و برقراری ارتباطات بین فردی در میان اعضاء حرفه می باشد، مهم ترین عامل در ایجاد رضایت از کار بوده و بهترین پیش گو برای باقی ماندن افراد در حرفه می باشد. با در نظر گرفتن اهمیت حرفه معماری و با توجه به رشد و توسعه آن در ایران، شناخت ابعاد و ویژگی های هویتی معماران و شناسایی عواملی که با شکل گیری هویت حرفه ای نزد آنان مرتبط می باشند، ضروری به نظر می رسد. چراکه این عوامل می توانند حرفه و اعضای آن را در راستای دست یابی به جایگاه راستین خود در جامعه یاری رسانند. افزون بر این، فقدان پژوهش در زمینه بُعدِ هویتیِ معماران نیز، انگیزه مضاعفی را به وجود آورد تا پژوهش حاضر به عنوان یکی از نخستین پژوهش ها، بر اساس مدل ها یی ابعاد هویت حرفه ای و اخلاق حرفه ای معماران را شناسایی کرده و آنها را از جامعه معماران مورد پرسش و بررسی قرار دهد. در تراز اهداف عینی و یا مقاصد این تحقیق، می توان از نتایج آن در جهت توسعه مطالعات آموزش معماری و آموزش فارغ التحصیلان جوان جهت احراز صلاحیت های حرفه ای بهره برد. در این تحقیق با مرور ادبیات و مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به پرسش های پژوهش که عبارتند از؛ عوامل تأثیر گذار بر شکل گیری هویت حرفه ای معماران چیست؟ ابعاد هویت حرفه ای و اخلاق حرفه ای معماران چیست؟ نقش و جایگاه معماران در جامعه چیست؟ پاسخ داده شد و محقق، فرضیه های تحقیق را که عبارتند از؛ 1- ابعاد هویت حرفه ای و اخلاق حرفه ای در بین معماران همدان در وضعیت مطلوبی قرار دارد. 2- بین جنسیت معماران با هویت حرفه ای آنان رابطه وجود دارد. 3- بین میزان تحصیلات معماران با هویت حرفه ای آنان رابطه وجود دارد. 4- بین سابقه خدمت معماران با هویت حرفه ای آنان رابطه وجود دارد. 5- بین جنسیت معماران با اخلاق حرفه ای آنان رابطه وجود دارد. 6- بین میزان تحصیلات معماران با اخلاق حرفه ای آنان رابطه وجود دارد. 7- بین سابقه خدمت معماران با اخلاق حرفه ای آنان رابطه وجود دارد. مورد آزمون قرار می دهد. روش: پژوهش حاضر بر اساس هدف، یک تحقیق کاربردی است و از نظر ماهیت و روش، یک