امروزه فعالیت های بسیاری بصورت تیمی انجام می گیرند که طراحی نیز از آن جمله است. در فرآیند طراحی افراد با تخصص های مختلف و متفاوتی حضور دارند که تفاوت های فردی و رشته ای در آن ها سبب بروز چالش هایی در تعاملاتشان می شود. این پژوهش در پی ارائه یک الگوی مفهومی در رابطه با شکل تعاملات چندرشته ای در تیم های موفق است. در این راستا پژوهش با رویکرد کیفی و با روش تحلیلی نظریه زمینه ای انجام شده است. ابتدا مشارکت کنندگان در پژوهش با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند که برای جمع آوری اطلاعات از آنان مصاحبه های نیمه ساختار یافته ای تنظیم و اجرا شد. در پی تحلیل کدها و مفاهیم بدست آمده از مصاحبه های حضوری مفاهیم اصلی استخراج و از میان آن ها رهبر به عنوان پدیده اصلی انتخاب شد. الگوی ارائه شده در پایان پژوهش رابطه میان نقش رهبر و موفقیت تیم های طراحی چند رشته ای را نمایش می دهد که در راه رسیدن به موفقیت با چالش های بسیاری روبرو هستند.
