این تحقیق در قالب یک "نظام بین رشته ای"، کوششی برای یافتن نقش "ابزارهای بازنمایی سنتی و رایانه ای" در فرایند طراحی معماری و در پی آن ارائه مدل و رویکردی برای استفاده متعامل از این ابزارها در "فرایند طراحی" می باشد. برای بررسی این تحقیق، پس از شناخت و معرفی ادبیات موضوع، با سیری در روش شناسی طراحی، به صورت بندی الگویی کارآمد برای فرایند طراحی پرداخته شده است. و چیستی و مراتب "بازنمایی و ترسیم"، انواع ترسیمات و کاربرد آنها در مراحل مختلف فرایند طراحی معماری بررسی می شود. و براساس یافته ها و دستاوردهای برآمده از دانش طراحی پژوهی و صورت بندی های ارائه شده، "مدل مفهومی تجویزی" برای بهبود "روند طراحی معماری" با استفاده از تعامل این ابزارها پیشنهاد شده است. هدف اصلی این رساله حصول به دیدگاهی جامع گرایانه و یا ارائه راهبردی ژرف نگرانه در معماری نیست بلکه تبیین تدابیر و مسیری برای "بازنمایی" کردن و "ترسیمات" با استفاده از ابزارهای سنتی و رایانه ای بصورت موازی و متعامل است که از این طریق بتوان فرایند طراحی را خلاقانه تر طی نمود. نتیجه حاصل از این پژوهش بر این اساس می باشد که در مراحل اولیه طراحی ابزار سنتی و در مراحل نهایی ابزار رایانه ای بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. مبنای کار در این تحقیق، مطالعه ای نظری است، بدین معنا که با تأکید بر پرسش های اصلی تحقیق، پاسخ ها با رویکردی تحلیلی و تجویزی طرح می شوند. روش تحقیق و تحلیل داده ها نیز براساس "استدلال منطقی" استوار است.
