تاریخ و فرهنگ کهن ایران زمین از موضوعاتی است که در کانون توجه برخی نویسندگان معاصر قرار گرفته است. هوشنگ گلشیری نیز در برخی از داستان هایش، به ویژه در معصوم پنجم و شازده احنجاب، به تاریخ توجه بسیار دارد. سوال اصلی این تحقیق آن است که گلشیری چگونه در داستان هایش به تاریخ و اسطوره پرداخته و هدف وی از به کارگیری این مفاهیم چیست؟ گلشیری در اثارش جهانی خیالی آفریده که اینه تمام نمای تاریخ ماست و می توان اجزای گوناگون این جهان خیالی را به ریشه های تاریخی آن تاویل کرد.
