فریبا وفی از داستان نویسان زن معاصر است که آثارش با استقبال بسیاری از سوی منتقدان و خوانندگان به ویژه خوانندگان زن مواجه شده است. تا کنون پنچ رمان از این نویسنده به چاپ رسیده است. در پژوهش حاضر، رمان بعد از پایان از دیدگاه مکتب فرمالیسم مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. فرمالیسم یکی از مهم ترین مکاتب نقد ادبی است. توجه فرمالیست ها بر فرم اثر و تجزیه و تحلیل اجزای تشکیل دهنده ی آن مثل زبان و ساخت های ادبی و آن چه به متن ادبیت می بخشد متمرکز است. این برجستگی ها با فنونی حاصل می شود که برجسته سازی و آشنایی زدایی نام دارد. وفی در رمان خود از انواع قاعده کاهی در قالب آرایه های ادبی، استفاده از واژگان آذری و غیره بهره می برد. هم چنین در مواردی استفاده از قاعده افزایی به ویژه در قالب تکرار کلمه و جمله موجب آهنگین شدن نثر رمان شده است.
