چکید ه محدودیت ها در بحث منابع خاک با کیفیت از یک طرف و تجدیدناپذیری این منابع از طرف دیگر، نگرانی از وجود بحران در این زمینه را مضاعف کرده و توسعه پایدار را با خطر روبهرو کرده است. تخریب سرزمین، فرسایش، آلودگی و تغییر کاربری اراضی در سالهای اخیر سرعت گرفته و ادامه این روند صدمات جبرانناپذیری به محیط زیست و امنیت غذایی جامعه وارد خواهد کرد. راه حل برونرفت از این بحران موجود شامل راهاندازی ارزش گذاری خاک و حکمرانی مطلوب و یکپارچه خاک است و این امر با حمایت دولت و مشارکت همزمان مردم در کنار هم فکری متخصصان و نخبگان رشتههای علوم خاک، اقتصاد، سیاست و علوم اجتماعی امکانپذیر خواهد شد. امروزه در دنیا ارزشگذار ی اقتصادی منابع خاک به عنوان یکی از ارکان اصلی تشکیل دهنده محیط زیست در قالب چهارچوب خدمات اکوسیست م و چهارچوب ارزش اقتصادیِ کل انجام میگیرد و روش های مختلف برای برآورد منافع اقتصادی ناشی از خدمات زیس ت بوم و هزینههای اقتصادی ناشی از تخریب زیست بوم ابداع شدهاند که در بیشتر موارد روشهای هزینه مبنا شامل برآورد هزینه جایگزینی، هزینه فرصت از دست رفته و هزینه خسارت اجتناب شده و هزینه جانشین مورد استفاده قرار میگیرند. امنیت غذایی یک مفهوم چند زمینهای با هدف ارزیابی دسترسی افراد به غذای کافی، سالم و مغذی است. دستیابی به امنیت غذایی پایدار مستلزم توجه همزمان به طیف وسیعی از عوامل محیطی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و برهمکنشهای محتمل این عوامل است. اطلاع درست از وضعیت حال حاضر امنیت غذایی در سطوح منطقه- ای، ملی و یا جهانی پیششرط انجام برنامهریزیهای هدفمند آینده است. علاوه بر این، بهمنظور توجیه لزوم توج ه ب ه نقش کلیدی خاک در دستیابی به امنیت غذایی، بهویژه در کشور ایران، این مقاله تاکید به بررسی دقیق روند اثرگزار ی جنبه های گوناگون تخریب خاک بر هر یک از ابعاد مختلف امنیت غذایی از دارد.
