چکیده سبزیجات به طور مستقیم و یا غیر مستقیم در سبد غذایی مردم کشور نقش دارند، لذا پایین بودن کیفیت بخش خوراکی از نظر غلظت عناصر غذایی و عناصر سنگین می تواند تا حد زیادی سلامت جامعه را تحت تأثیر قرار دهد. این پژوهش با هدف بررسی وضعیت برخی از ویژگی های کیفیت داخلی (غلظت فلزات سنگین) بر روی گیاه گوجه فرنگی با سه سیستم کشت متفاوت انجام شد. به این منظور تعداد 3 گلخانه در سطح شهرستان رزن انتخاب و از خاک و اندام های گیاهان هر گلخانه در سه زمان متفاوت نمونه برداری شد. غلظت برخی فلزات سنگین(کادمیوم، سرب، نیکل)در خاک و اندا مهای گیاهی اندازه گیری شد. در نهایت تجزیه آماری آزمون مقایسه میانگین دانکن در سطح 5 درصد صورت گرفت و نتایج به دست آمده با حدود استاندارد خاکهای ایران مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که غلظت فلزات سنگین موجود درمیوه گوجه فرنگی در برداشت نهایی از هر سه گلخانه نسبت به نمونه اول به طور کاملاً معنی داری افزایش داشت، اما این افزایش در گلخانه با کشت ارگانیک کمتر و غلظت کل فلزات در حد استاندارد مصرف برای انسان بود اما این غلظت در گلخانه با کشت سنتی در محدوده سمیت قرار داشت. همچنین تغییرات ناچیز در خصوص افزایش غلظت فلزات سنگین در خاک گلخانه با کشت ارگانیک نشان از کمترین میزان تخریب خاک و حفظ منابع بود.