با توجه به این که غالب عقود به نحوی بر مذاکره و قرارهای قبلی مبتنی هستند و طرفین بر اساس گفتگوها به موضوع عقد مبادرت می ورزند، شناخت صحیح ابعاد و مسائل حقوقی این مهم ضرورت دارد. طبعاً در نکاح نیز زوجین طی مرحله شناخت از یکدیگر و قبل از انعقاد عقد، مذاکراتی را صورت می دهند. از این مرحله می توان به عنوان دوره پیش قراردادی تعبیر کرد که در آن، دو طرف امکان بستن قرارداد را با یکدیگر می آزمایند و ضمن مذاکره در مورد شروط و قیود تعهد پیش روی، تمام ابزارهای ضروری را برای انعقاد قرارداد به کار می گیرند تا در نهایت به هدف خود که همان انعقاد قرارداد اصلی است، برسند. در این پژوهش با روش تحلیلی-توصیفی به تحلیل فقهی ماهیت مذاکرات قبل از انعقاد عقد نکاح از دیدگاه فقه فریقین پرداخته شده است.
