این پژوهش، با هدف ارزیابی توان آنتاگونیستی باکتری های Pseudomonas fluorescent علیه Ralstonia solanacearum عامل پژمردگی باکتریایی سیب زمینی در گلخانه انجام شد. تعداد 80 استرین سودوموناس روی محیط کشت King,s B از خاک پیرامون ریشه و غده سالم گردآوری شده از 10 مزرعه جدا شد. باکتریR. solanacearum از سیب زمینی آلوده روی محیط کشت اختصاصی دارای تری فنیل تترازولیوم کلراید (TTC) جداسازی شد. توانایی استرین-های باکتری های P. fluorescent در جلوگیری از رشد بیمارگر با استفاده از آزمون کشت سه نقطه ای و اندازه گیری هاله بازدارنده در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که استرین های EH87، EH203 با میانگین قطر هاله بازدارنده 78/3 و 65/3 سانتی متر و استرین های EH27 و EH40 با میانگین قطر هاله بازدارنده 85/1 و 54/1 سانتی متر به ترتیب بیشترین و کمترین درصد بازدارندگی از رشد را نشان دادند. بر مبنای نتیجه آزمایش بازدارندگی در آزمایشگاه از میان استرین های بررسی شده، تعداد نه استرین به عنوان نماینده برای بررسی های گلخانه ای انتخاب شدند. نتایج تعیین ویژگی های فنوتیپی و واکنش فوق حساسیت در بر گ های توتون نشان داد که این نه استرین به گونه-های Pseudomonas putida و بیووارهای یک، دو و چهارP. fluorescens تعلق دارند. توان آنتاگونیستی استرین-های سودوموناس های فلورسنت علیه باکتریR. solanacearum در شرایط گلخانه با روش آغشته سازی نشاء در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار بررسی و فاکتور های رشد پس از سه ماه اندازه گیری و ثبت شد. نتایج نشان داد که استرین های EH70، EH49 کارایی بیوکنترلی بالایی نسبت به شاهد آلوده داشته و توانستند به ترتیب میزان بیماری را 84 و 75 درصد کاهش دهند. ژن های کد کننده 16SrRNA استرین های برگزیده با استفاده از پرایمرهای همگانی توسط PCR تکثیر و سپس توالی یابی شد. نتایج نشان داد که استرین EH53، 98 درصد به باکتری های، Pseudomonas fluoresent شباهت دارد.
