غلام خداکرمیان

در منابع مختلف به اثرات تقویت کنندگی رشد باکتری Pantoea ananatis روی برخی از میزبانهای گیاهی اشاره شده است. در این تحقیق، توانایی القای رشد باکتری فوق روی افزایش جوانه زنی بذور برنج، رشد و عملکرد گیاه برنج مورد ارزیابی قرار گرفت. در آزمون جوانه زنی بذر، بذور برنج (رقم هاشمی) پس از ضد عفونی سطحی با سوسپانسیون به دست آمده از ایزوله های باکتری Pantoea ananatis (G3nB1, L3pB3, JpB1) جدا شده از مزارع برنج استان گیلان مایه زنی گردیدند و در مدت 6 روز صفات مختلفی در آنها شامل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر و خشک ریشه چه و ساقه چه و قدرت بذر در مقایسه با نمونه شاهد مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت بررسی اثر ایزوله های فوق روی رشد و عملکرد گیاه برنج نیز در آزمونی دیگر، نشاء های برنج که از بذور استریل تهیه شده بودند با سوسپانسیون ایزوله های مورد آزمون مایه زنی شده و در گلدانهای حاوی خاک استریل در 6 تکرار کاشته شدند. در مرحله پنجه زنی نیمی از تکرارها به همراه نمونه شاهد جهت بررسی صفات طول ریشه، طول ساقه و وزن تر و خشک ریشه و ساقه جمع آوری شدند و ما بقی تکرارها به همراه شاهد مربوطه جهت مطالعه سایر صفات شامل تعداد خوشه، وزن تر و خشک خوشه، وزن هزاردانه و تعداد دانه های پر تا پایان مرحله رسیدگی دانه ها نگهداری شدند. در ادامه مطالعات پس از آزمون های جوانه زنی بذر و آزمون گلدانی عملکرد، توانایی ایزوله های باکتری فوق در حل کردن فسفات و تولید اکسین نیز مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده از آزمون جوانه زنی بذر، ایزوله های مورد مطالعه در برخی صفات دارای اثر افزایشی و در برخی دیگر در مقایسه با شاهد بی تاثیر بودند. نتایج حاصل از مرحله اول آزمون گلدانی در صفات مورد بررسی اثر افزایشی هر سه ایزوله را در مقایسه با شاهد نشان داد اما در نتایج حاصل از مرحله دوم آزمون گلدانی یا آزمون عملکرد، ایزوله ها اثرات مشابهی را نشان ندادند و یکی از ایزوله ها در برخی از صفات بی تاثیر بود. این تفاوت از تاثیر ایزوله ها در جوانه زنی و افزایش عملکرد برنج در نتایج حاصل از حل کردن فسفات و تولید اکسین نیز دیده شد بدین ترتیب که تنها یک ایزوله قادر به حل کردن فسفات بود و با وجود توانایی در تولید اکسین در تمامی ایزوله ها مقادیر متفاوتی اکسین تولید گردید. در مجموع می توان نتیجه