غلام خداکرمیان

سیب زمینی محصولی است که در معرض عوامل بیماری زای فراوانی قرار دارد. بیماری پژمردگی باکتریایی سیب زمینی ناشی از رالستونیا سولاناسارم یکی از بیماری های مخرب روی محصولات سولاناسه می باشد. براساس گزارش های موجود این بیماری در ایران توسط نژاد 3 (بیووار2) باکتری ایجاد میشود. سودوموناس های فلورسنت گروه مهمی از باکتری های محرک رشد به شمار می آیند که می توانند به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم رشد گیاهان را بهبود ببخشند. این پژوهش، با هدف ارزیابی تأثیرات آنتاگونیستی بیووارهای باکتری سودوموناس فلورسنس علیه رالستونیا سولاناسارم عامل پژمردگی سیب زمینی انجام شد. برای این منظور در بهار و تابستان سال1394، از خاک اطراف ریشه و غده های سالم سیب زمینی، مزارع مختلف استان همدان نمونه برداری صورت گرفت و باکتری عامل آنتاگونیست، به تعداد 80 جدایه، روی محیط کشت King,s B جداسازی گردید و خصوصیات فنوتیپی آن ها تعیین شد و باکتری عامل بیماری هم از نمونه سیب زمینی مشکوک به پژمردگی روی محیط اختصاصی تری فنیل تترازولیوم کلراید جداسازی شد. سپس در یک آزمایش جداگانه اثر آنتاگونیستی جدایه ها ،براساس توانایی آن ها در جلوگیری از رشد بیمارگر با استفاده از آزمون کشت سه نقطه ای و اندازه گیری هاله بازدارنده در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان داد که استرین های EH87، EH203 و EH73 به ترتیب با میانگین قطر هاله 78/3، 65/3و 23/3 سانتیمتر بیشترین و استرین های EH56، EH27و EH40 به ترتیب با میانگین قطر هاله 85/1، 54/1و 39/1 سانتیمتر کمترین درصد بازدارندگی از رشد را در مقایسه با شاهد داشتند. از بین استرین های مورد بررسی بر مبنای نتیجه آزمایش بازدارندگی، و الگوی پروتئین های الکتروفورز شده محلول سلولی، تعداد نه استرین نماینده برای بررسی های گلخانه ای انتخاب شده و ویژگی های فنوتیپی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. بازدارندگی سودوموناس های فلورسنت در شرایط گلخانه با روش آغشته سازی بذر و خاک در قالب طرحبلوک کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. و پس از گذشت سه ماه فاکتور های طول بوته، وزن تر و وزن خشک ساقه و ریشه و شدت بیماری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی گلخانه ای نشان داد که استرین های EH60، EH 56 وEH 73 کارایی بیوکنترلی بالایی نسبت به شاهد داشته.. ژن های کد